ابوالقاسم نوری؛ حسین مولوی؛ حسین شکرکن
چکیده
با توجه به تأثیر نگرش در رفتار و عملکرد مدیران، پژوهش حاضر به بررسی رابطه نگرش مدیران صنایع استان اصفهان نسبت به علوم رفتاری مهم در فاصله سالهای 79-1377 اختصاص یافته است. مرور پژوهشها بیانگر اهمیت هر دو مبحث مدیریت و نگرش بود، ولی مرور مزبور فقدان تحقیقات مشابه، چه در ایران ...
بیشتر
با توجه به تأثیر نگرش در رفتار و عملکرد مدیران، پژوهش حاضر به بررسی رابطه نگرش مدیران صنایع استان اصفهان نسبت به علوم رفتاری مهم در فاصله سالهای 79-1377 اختصاص یافته است. مرور پژوهشها بیانگر اهمیت هر دو مبحث مدیریت و نگرش بود، ولی مرور مزبور فقدان تحقیقات مشابه، چه در ایران و چه در سایر کشورها، را نیز نشان داد. بر همین اساس، پرسشنامه محقق ساخته‌ای برای سنجش نگرش مدیران نسبت به علوم رفتاری به همراه دو پرسشنامه دیگر تنظیم گردید. پایایی و روایی پرسشنامه در مرحله مقدماتی تحقیق مورد سنجش و تأیید قرار گرفت و سپس پرسشنامه‌ها اجرا گردید. جامعه آماری پژوهش را کلیه مدیران صنایع استان در نیمه اول سال 1379، و نمونه مورد برسی را مدیران مراکز صنعتی دارای حداقل یکصد نفر کارمند یا کارگر، تشکیل داد. پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع پیمایشی بوده است. داده‌های توصیفی مربوط به 124 نفر از مدیران که پرسشنامه‌ها را تکمیل و اعاده کرده بودند مورد محاسبه قرار گرفت. تحلیل داده‌ها در رابطه با یافته‌های جانبی و به ویژه سه فرضیه اصلی پژوهش انجام پذیرفت. بررسی فرضیه اول، بیانگر وجود تفاوت معنی‌دار بین نگرش مدیران فارغ‌التحصیل از رشته‌های دانشگاهی مدیریت با مهندسی- فنی (05/0=a) و همچنین بین نگرش مدیران فارغ التحصیل رشته‌های دانشگاهی مدیریت با مدیران دیپلمه بود (01/0=a). فرضیه دوم تحقیق تأیید نشد؛ بنابراین، نگرش متفاوت مدیران دارای سوابق خدمت و مدیریت متفاوت مورد تأیید قرار نگرفت. آزمون فرضیه سوم، بیانگر وجود نگرش متفاوت مدیرانی بود که میزان آشنایی آنان با علوم رفتاری متفاوت بود. در راستای یافته‌های اصلی پژوهش، محدودیتهای تحقیق و همچنین پیشنهادهای سودمند برای پژوهشگران و مسؤولان، مدیران، و برنامه‌ریزان ارائه گردیده است.
